Fietsen en Tai Chi in Beijing

Dertig dagen heb ik de tijd om China te verkennen. En dertig dagen is echt te kort.Ik ben nu al bijna op de helft van mijn China trip. China is een groot land waar veel te zien valt. Je wordt dan toch verplicht om een reisplanning te maken. Je moet keuzes maken. Waar ga ik heen? Hoelang ga ik daar verblijven? En hoe ga ik daar naar toe? Bus? Trein? Vliegtuig? Wat is voordeliger? En wat kost minder tijd? Allemaal zaken waar je over na moet denken. Een heerlijk luxe probleem! Het beste probleem wat je maar kan hebben!

De eerste week heb ik kennisgemaakt met Beijing. Wat een fantastische stad is dat!
Bij aankomst op het treinstation van Beijing was het wel even wennen. Opzoek naar een metrostation, overal mensen en Chinese tekens. Na enige tijd heb ik samen met Teun (degene die ik ontmoet had in de trein) de metrostation gevonden. Onze hostels zitten niet ver van elkaar verwijderd, dus we spreken ergens op een bekend kruispunt af. Het is wel handig om in het begin samen met iemand een stad te verkennen. Aangezien ik echt een richtingsgevoel heb van een aardappel, altijd de verkeerde kant op loop als ik een kaart lees, is het handig om iemand te hebben die daar geen moeite mee heeft.
Ik kom aan in mijn hostel en slaap in een Doorm met alleen maar Chinezen. Het is er ook smerig en niet echt gezellig aankomen. Maar personeel is wel echt behulpzaam. Ik besluit om daar 1 nacht te blijven en de volgende dag naar een wat schonere en gezelliger hostel te gaan. Het was best moeilijk om een hostel te vinden omdat veel Chinezen vakantie hadden en in eigen land gaan reizen.

Het is hilarisch om de weg te vragen. De Chinezen verstaan mijn Chinees niet met mijn Nederlands accent. Wanneer ik een taxichauffeur vraag om naar een bekende Hutong gaan, kijkt hij me vragend aan. Wanneer ik hem het laat lezen in mijn Lonely Planet, zegt hij "ooow je bedoelt….." en hoe hij het uitspreekt klinkt het weer totaal anders. Dus het beste is om hen in je boekje te laten kijken en dan het zelf proberen uit te spreken.

Uiteraard heb ik als ieder toerist de 'Verboden Stad'. Op zich wel aardig om gezien te hebben. Maar voor mij niet echt het hoogtepunt van de dingen die ik gezien heb in Beijing. Wanneer je het eerste gebouw gezien heb, heb je de rest eigenlijk ook wel gezien.

Wat eigenlijk het leukste is aan Beijing is het bezoeken van parken. In het park zie je de Chinezen dansen, kaarten, zingen, majongen en sporten. Het liefst zit ik hele dagen in een park om naar deze vrolijke Chinezen te kijken.
Een aanrader is om een fiets te huren en door Beijing te fietsen door alle kleine Hutongs. Hutongs zijn oude authentieke Chinese wijken met kleine winkeltjes en schattige kleine huisjes. Met de fiets kan je in een dag best veel van de stad zien.

Ik heb me gewaagd aan een lesje Tai Chi .Aan de receptionist van het hostel had ik gevraagd waar ik een Tai Chi les kan krijgen. Ze kijkt me verbaasd aan.Tai Chi? Weer laat ik het in mijn Lonely Planet zien wat ik bedoel. Nog steeds is ze verbaasd. De meeste mensen vragen naar de Verboden stad of de Chinese muur en meestal niet naar Tai Chi. Op internet een Tai Chi les voor mij gezorgd en met de 'Master' gebeld. Die avond krijg mijn eerste Tai Chi in het Olympisch park en kennis gemaakt met 'the Master'. Het was echt heel grappig! Teun was ook mee naar de Tai Chi les. 'The Master' moest even aan mij zijn Kung Fu kunsten laten zien en Teun was het proefkonijn. Was wel zielig om te zien. Teun werd hardhandig op de grond gelegd en het zag een allemaal wel een beetje pijnlijk uit. Na Teun pakte hij de slapste uit de les en legde hij ook even hardhandig op de grond. Jammer dat er nou net geen grote brede neger/donkere man in het park rond liep. Daar had ik graag zijn Kung Fu kunsten op willen zien. 'The Master' wilde mij privé les geven, maar dat koste wel iets te veel. Dus ik ben maar voor de groepsles gegaan. Het was wel erg leuk om te doen. We waren echt de enige Westerlingen en alleen maar met Chinezen aan het Tai Chien in het park. Volgens 'the Master' zag het er bij goed uit. Je merkt toch dat ballet een goede basis voor veel sporten. Als ik weer in Nederland ben lijkt het me leuk om Kung Fu lessen te volgen.
Op het laatst gaf 'The Master' nog een show weg. Een leerling moest van hem foto's maken bij iedere pose die hij maakte. Hij gaf ook instructies waar hij precies moest staan om de foto te maken. Het was echt zo grappig, ik moest echt mijn lach inhouden, want een 'master' uitlachen doe je natuurlijk niet. Maar deze man was echt zo ijdel, dat het gewoon echt heel grappig was. Op het laatst natuurlijk een groepsfoto en ik mocht naast 'the Master' staan.

Voor de Tai Chi les waren we naar de 798 Art Distrct geweest van Beijing. Als je van kunst houdt is dit de moeite waard om daar even rond te kijken. Het is een beetje het Berlijn van Beijing. In dit district zijn veel kunstgalerijen, graffittimuren en leuke alternatieve restaurantjes en dat allemaal op een oud industrieel gebied.

De Chinese geneeskunde is iets wat ik natuurlijk interessant vind en dit graag in China wil ondervinden. Dus heb ik een afspraak gemaakt Alex Tan, een Australische Chinees of een Chinese Australier, die gespecialiseerd is in de Chinese geneeskunde. Gelukkig had hij nog een gaatje in zijn agenda voor een consult. Ik leg hem uit van mijn blessure in aan mijn heup en er worden allerlei vragen gesteld zoals je voedingspatroon, ontlasting etc. Ook wordt mijn polsslag gemeten, wat volgens hem een beetje laag is en mijn tong ziet er opzicht goed uit alleen neigt het een beetje naar paars wat leidt naar de wat zwakkere gezondheid van mijn lever. Oeps! Die Mongoolse wodka heeft nog wat naslag op mijn lever gehad.
De diagnose is als volgt (even in het kort): Ik ben uit balans en heb teveel 'wind' in mijn lichaam, daarom heb ik pijn op wisselende plekken in mijn onderlichaam. En teveel 'vuur' in mijn bovenlichamen, daarom heb ik het 's nachts altijd warm en drink redelijk veel over dag. Het is nu zaak dat ik meer in balans kom. Volgens Alex heb ik baat bij regelmaat; regelmatig eten, op tijd naar bed en op tijd staan. Hij raad me aan om veel soep te eten met name wat getrokken is uit beenderen en veel groente te eten die onder de grond groeien, zoals wortelen,etc. Daarnaast moet ik mijn onderlichaam goed warm houden. Ondertussen krijg ik een paar naalden (accupentuur) in mijn rug en een in mijn bil. Die accupentuur heeft wel een bepaalde nawerking gehad. Na het consult leek ik wel in een bepaalde roes te zitten. En gek genoeg is het de rest van de dag in Beijing veel gaan waaien.

Als laatste van mijn Beijing avontuur heb ik de Chinese muur beklommen. Er zijn verschillende stukken muur die je kan bezoeken. Om de toeristische kuddes, shops, vervelende gidsen te mijden zijn we zelf naar een oude stuk muur geweest. Het was daar echt super mooi. De muur was nog in zijn oude staat. Het was wel een hele klim en bij sommige stukken moet je maar even niet denken als je valt….. Maar het uitzicht was echt heel mooi.
In de avond kwamen we een groep Chinese studenten die goed Engels spraken. We worden uitgenodigd om met hen te eten. Het is erg gezellig om met Chinezen te eten. Er worden verschillende gerechten besteld en op een ronde draaiende tafel gezet. Iedereen eet van de gerechten. In China wordt echt alles van het dier gegeten. Als je kip besteld dan krijg je ook echt kiip, dus dat houdt in met stukken kippentenen en hoofd.
Tijdens het eten worden er allerlei intellectuele vragen aan Teun en mij gesteld. Zoals wat vind je van de situatie van China en Tibet? Wat vind je van China?Maar gelukkig ook grappige gesprekken. We spreken af om morgen weer de muur te beklimmen voor zonsopgang. Dus zetten we de wekker om 5.30 en 6.00 liepen we met zijn alle richting de muur. Onze Chinese vrienden waren goed voorbereid op de hike. Met speciaal hike kleding, wandelstokken en handschoenen klommen zij de muur op.

De volgende dag neem ik afscheid van Teun en neem ik de trein richting het Zuid-Westen van China Kunming, om daarna door te reizen naar het hippie plaatsje Dali.