Laatste weken van mijn trip; Japan

Het is zo ver…… De dag waar ik tegen op zag is aangekomen. Nog voor vertrek mijn laatste Japanse Yen opgemaakt aan souvenirtjes. Ik zit net een uurtje in een super luxe vliegtuig. Ik vlieg met Etihad Airways van de Verenigende Arabische Emiraten. Om 5.35 zal ik aankomen in Abhu Dhabi en daar 5 uur doorbrengen op het vliegveld om daar mijn vlucht te pakken naar Amsterdam. Ik ben erg benieuwd naar het vliegveld en Abhu Dhabi. Ik moet eerlijk zeggen dat mij die Arabische landen ook wel trekt. Het staat zeker op mijn lijst om daar in de buurt even een kijkje te nemen. Wat ik al zei over het vliegtuig, het is best luxe. IK heb een eigen tvtje en kan kiezen uit allerlei films en programma's. Ook kan je old school spelletjes spelen, zoals Pong, Streetfighter en Pacman. Ik heb net Streetfighter 2 gespeeld, wat ik vroeger vaak met mijn broer speelde. Maar ook het spelletje Pong moest ik uiteraard even uitproberen. Jeugdsentiment dus. Kortom, ik kom mijn tijd wel door in het vliegtuig. Het grappige is dat ik voor deze vlucht veel minder heb betaald dan de heenvlucht naar Ulaanbaatar. Bij Aeroflat had ik die luxe niet en betaalde ik bijna het dubbelen. Ik snap er niks van hoe dat zit en hoe het komt dat je ene keer meer betaald dan de andere keer. Maar goed, ik ben al blij dat het nu in mijn voordeel is. Het verzacht in ieder geval de pijn dat mijn trip van 4,5 maand ten einde is gekomen. De laatste twee weken in Japan zijn echt voorbij gevlogen. Maar het was echt bijzonder om er geweest te zijn. Het was heerlijk om ze op straat te bekijken. Er waren zoveel verschillende types. Van Manga/popcultuur tot heel erg stijlvol geklede Japanners.

Mijn avontuur in Japan startte ik in hoofdstad Tokyo. Wat een geweldige stad is dat! Een van mijn favoriete steden heb ik vandaag besloten. Er zijn zoveel verschillende wijken en sferen in deze stad te ervaren. Van de drukke straten met neonverlichting en bekende drukke oversteekplaats in Shibuya tot de schattige kleine straatjes mooie vintage winkeltjes in Ebisu en Yanaka. Tokyo doet me een beetje denken aan Parijs ook dat artistieke en stijlvolle heeft In de wijk Harajuku lijkt het dan weer of je in London loopt. Iedereen kleedt zich daar super hip-alternatief of als de bekende Manga/gothic-achtige figuren.
Het eerste wat mij op viel, is de rust en geordendheid in Japan. Ik dacht echt dat ik in een drukke metropool met veel geluid en lawaai terecht zou komen. maar alles behalve dat. In de metro is het rustig. Iedereen zit met zijn Manga boekje of telefoon in zijn hand. Er mag niet getelefoneerd worden in de trein of metro. Iedereen is stil. Op straat is het ook rustig wat betreft het verkeer. Ik heb volgens mij geen file gezien. De straten zijn breed en overzichtelijk, Ik moest er in het begin erg aan wennen en wist niet zo goed wat ik er van moest vinden. Maar ik vind die rust eigenlijk wel heerlijk.

De eerste avond deelde ik de dorm met 4 jongens (van begin twintig natuurlijk) uit Noorwegen. Ik word uitgenodigd om wat te eten en een drankje te doen in de stad. Een andere Amerikaanse twintiger,die drie kwart Japans was en een kwart Joods-Russisch en ook nog eens de kleinzoon van de editor van het pornomagazine Playboy, kwam er ook bij ons groepje. Hij kon ook Japans, dus dat is altijd handig.
In het begin van de avond had ik het leeftijdsverschil niet zo door.Maar toen de avond vorderden voelde ik me echt te oud, wat het ook wel weer grappig maakten. De jongemannen hadden het alleen maar over vrouwen scoren en wilde graag op stap. Maar zijn dan weer zo besluiteloos dat we uiteindelijk een biertje hebben gedronken in een lege pub en netjes op tijd weer naar huis zijn gegaan. De gesprekken van de heren waren eigenlijk hilarisch. Ze waren nog nooit naar een stripclub geweest en zouden dat graag een keer willen proberen. Een jongen had wel een keer een stripper meegemaakt. Toen de stripper voor zijn neus erotisch aan het dansen was durfde hij niet naar haar doos te kijken en keek hij alleen maar naar het plafond. Echt zo'n hilarisch verhaal. Ook waren de mannen nogal onder de indruk van de zogenaamde 'speciale' massages die in Japan kan krijgen.Uiteraard moest ik als Nederlander vertellen over hoe het is om te blowen. Sinds ik op reis ben voel ik me soms echt ambassadrice van drugs en prostitutie. Ik heb nog geen minuut verteld dat ik uit Nederland kom of mensen komen al met hun drugs verhalen. Volgens Amerikanen is de beste drugs uit Nederland. Ook moet ik uitleggen dat niet iedere Nederlander aan de drugs is of naar de hoeren gaat of hoer is. Dat dit volgens mij niet meer of minder is dan in andere landen, waar dit illegaal is. Hier waren sommigen wel verbaasd over.

De volgende dag besluit ik een fiets te huren en wat in Tokyo rond te fietsen. Een Indiase Canadees vond dit een goed idee en wilde graag mee. Geen probleem natuurlijk. Eindelijk iemand meer van mijn leeftijd, daar kan ik meer mee levelen dacht ik. Maar het was echt verschrikkelijk. Ik heb het maar 3 uur, en dat is eigenlijk nog best lang, met deze man volgehouden. Deze 37 jarige politieman uit Toronto zat heel de tijd te vertellen hoe goed hij wel niet voor zichzelf opkwam. Echt continue! Wat hij allemaal tegen zijn baas en zijn buurman heeft gezegd en dat er met hem niet valt te sollen en respect voor hem moeten hebben. En dat Toronto ook maar eens goede wegen moet maken, zoals hier in Japan, etc. Alleen maar klagen. En als ik dan iets vertelde of zei gewoon niet luisteren en er over heen lullen met een of ander assertief/agressief kut verhaal. Ow ja en welke donuts hij het lekkerste vind. Echt zo niet interessant. Ook echt weer iets voor een politieman, donuts eten. Hoezo stereotype. Maar goed, met een of andere smoes ben ik mooi van hem afgekomen en heb ik toch nog een beetje kunnen genieten van mijn fietstocht door Tokyo.
Voor de rest ben ik naar het fotomuseum en een Japanse film in de cinema geweest.

Na vijf dagen Tokyo besluit ik naar Kyoto te gaan. Ik had nog wel langer in Tokyo kunnen blijven, maar helaas gezien de tijd moest ik weer verder. Kyoto zou de stad zijn wat je in Japan gezien moest hebben. Nou ik vond er echt geen zak aan. Wat een poppenkast daar zeg. Allemaal toeristen gekleed in Kimono. Je kan daar voornamelijk tempels bekijken. Ik heb daar een poging gedaan om eentje te gaan bekijken. Maar op een of nadere manier had ik daar helemaal geen zin in. Ik ben eerlijk gezegd helemaal niet geïnteresseerd in traditioneel Japan.Ik vind het net de Volendam in Nederland waar alle toeristen naar toe gaan om het echte Hollandse cultuur te zien. Terwijl de gemiddelde Nederlander helemaal niet (meer) zo leeft. Ik vind het veel leuker om te zien hoe mensen van mijn leeftijd leven en wat zij in hun vrije tijd doen. I
k ben een dagje naar het Manga museum geweest Dat vind ik nou leuk, De Manga is iets wat sterk in de Japanse cultuur. Zelfs kledingontwerper halen hun inspiratie uit voor hun kledingontwerp. Je hebt zoveel verschillende Manga stijlen en genres. Manga is er voor jong en oud. In het museum zie je Japanners genieten van hun Manga. Er was een voorstelling van een Japanse Manga verteller. Zo grappig hoe de mensen zo op gaan in het verhaal. Een volwassen man zat daar als een klein kind de slechterik naar te doen. Geweldig! Dat vind ik gewoon zo gaaf om te zien. Dat zie ik liever dan een verkleedde Japanner een of andere thee ceremonie met een groep toeristen uit staat te voeren. Gecommercialiseerde gedoe allemaal. Maar goed smaken verschillen natuurlijk.
De volgende dag wilde ik graag naar het bamboebos. Maar daar eenmaal aangekomen ben ik gelijk rechtsomkeert gegaan. De shops, bussen en boten met toeristen, daar had ik echt geen zin. Kortom Kyoto was niet echt mijn stad. Daarom besloot ik een dag eerder te vertrekken dan gepland en naar Naoshima te gaan. Een eiland met alleen maar kunst in buitenlucht en hele mooie museums. met moderne kunst. Het eiland was echt fantastisch! Ik ben er maar een dag geweest, maar had er enorm spijt van dat ik daar niet langer was gebleven. Ik heb helaas niet alles kunnen zien, omdat sommige museums al om 17.00 sluiten. Hou je van kunst en ga je naar Japan…… Ga dan zeker weten naar Naoshima!!!

Die avond overnacht ik een klein dorpje Hayashima in een authentiek Japans huis inclusief Japanse inrichting. Ik had een matrasje op de rieten grond en een wc met geluid en allerlei andere opties. Het was echt een heerlijk plek om te verblijven en even bijkomen van het heel de tijd vliegen en alles willen zien. Het dropje en de omgeving zag er zo mooi uit. Hier proefde je echt het Japanse leven. Ook hier had ik nog wel een paar dagen willen blijven om te chillen en een beetje rond te fietsen. Maar helaas beperkte tijd en ik wilde ook nog Hiroshima en Osaka zien.

Hiroshima is een gezellige en vredige stad en dat te bedenken dat er op 6 augustus in1945 de eerste atoombom daar tot ontploffing is gebracht. Een 'cadeautje' van de Amerikanen. Op middelbare school had ik wel gehoord van Hiroshima en de atoombom. Maar hoe het precies zat, wist ik niet meer zo goed. Als veertien jarige heb je wel andere dingen te doen tijdens geschiedenisles, zoals een extra laag make-up aanbrengen of stiekem achter je boek een boterham eten. Puur gewoon omdat het niet mag, om lekker stiekem te doen. Net een hapje nemen als mevr. Noordhoek de andere kant op keek. En dan maar hopen dat je geen beurt krijgt, want je kan natuurlijk niet met volle mond gaan praten. Of smoezen verzinnen waarom ik niet mijn huiswerk had gemaakt, zoals dat mijn kat overleden was. Want ik wist dat mevr. Noordhoek een dierenliefhebber was en hier gevoelig voor zou zijn. Nee op die leeftijd was ik totaal niet bezig wat er vroeger allemaal is gebeurd.
Maar het is zo indrukwekkend wat een impact een atoombom heeft gehad. In een keer bijna een hele stad weggeblazen. En het ergste vind ik wel het na-effect van de atoombom. Veel mensen zijn gestorven aan de effecten van de radio actieve straling, zelfs jaren nadien. Dat er allemaal onschuldige burgers en gastarbeider uit China en Korea getroffen waren. Zonder aankondiging werd er even een atoombom op je dak gegooid Echt afschuwelijk wat er gebeurd op die dag.
Alleen die namen weer van de atoombom en het vliegtuig….. Little boy (atoombom) werd gelanceerd door Enola Gay????? Dat zijn toch geen namen heren van defensie?! Waren jullie dronken ofzo?? Vind het een beetje homo erotisch klinken. Ik moet al helemaal niet denken aan een vernietigende bom. Ik moest echt even mijn lach in houden toen ik het las.
Het enge is dat op de dag van vandaag nog steeds atoombommen worden ontwikkeld die nog veel krachtiger zijn, dan de eerste atoombom. Dit is echt een enge gedachten. Ik hoop dat deze nooit gebruikt gaan worden! Maar goed, genoeg wereldproblematiek! Je kan er helaas toch niks tegen doen.

De laatste paar dagen heb ik in Osaka versleten. Osaka is echt een geweldig stad. Mijn hostel zat in een Japanse volksbuurt. Er waren allerlei kleine barretjes waar 's avonds mensen aan het karaoke waren. In het centrum zijn er allerlei restaurantje en shops met grote neonverlichtingen. Heel leuk om daar in de avond rond te lopen.
In de wijk America Mura lijkt het net of je in Amerika belandt ben. Iedereen is hip Amerikaanse stijl gekleed.
Ook kan je een uur poesjes (dieren) aaien. Er is ook een poes van 10 kilo als hoofdattractie. Heel handig als je graag een kat wil, maar niet mag van je huisbaas, partner, etc. Voor een klein geldbedrag kan je je vermaken met de katten.
Niet alleen katten kan je voor een uurtje huren, maar ook knappe Japanse mannen. Tegen een geldbedrag kan je met een knappe Japanse man een drankje doen en misschien wel meer. Everthing is possible in Japan!
Ow ja, en ik heb een nacht doorgebracht in een Capsule hotel. Echt gezellig is het niet. Het lijkt een beetje op oven. Maar goed voor de 'experience' is het wel leuk om een keer gedaan te hebben.
Osaka is echt een leuke stad om daar een paar dagen rond te struinen om mensen en buurtjes te bekijken.

Mijn laatste dag heb ik weer in mijn favoriete stad Tokyo doorgebracht. En nu zit het er dan echt op. Na een overstap in Abhu Dabhi ben ik weer in Nederland, waar ik mijn avontuur gewoon gaat voorzetten. Weer opzoek naar een woonruimte en een baan. En ik ben van plan om in september met de opleiding Journalistiek in Antwerpen te starten. Het gaat denk geen saai jaar voor me worden. Hopelijk heb ik dit jaar meer geluk met het vinden van een baan. Er is niks zo stresserend als onzekerheid van tijdelijke contracten. Iedere keer de vraag of je genoeg uren heb om rond te komen. Ik krijg er weer buikpijn van als ik er aan denk. Dus ben je op zoek naar een leuke collega? Laat een bericht achter. Ik sta open voor veel dingen. In een nieuwe woonruimte heb ik alle vertrouwen in, dat moet wel goed komen. Mijn plan is om anti-kraak te gaan wonen in Breda of Rotterdam en heb hier ontzettend veel zin in.

Ik heb echt een ontzettende geweldige tijd gehad de afgelopen 4,5 maand in Azie! Elk land heeft weer zo zijn eigen charme. Ik ben erg blij dat ik deze keuze gemaakt heb en heb nergens spijt van gehad. Ik zou het zo weer doen! Het alleen reizen is me ook goed bevallen. Het voordeel van alleen reizen is dat je veel mensen ontmoet en lekker je eigen plan kan trekken. Dit is ook iets wat in de toekomst zeker weer zou doen!

Tot snel!

Celine