Mongoolse contrasten…...

Pfff het is nu dinsdagavond en ik moet nog steeds bijkomen van het weekend. Ik heb weer hele leuke, maar ook minder leuke dingen meegemaakt. Twee totaal verschillende avonden.

Vrijdagavond met Vrouwendag was het echt een topavond! Ik heb een heel gezellig feestje gehad met mijn collega's. Zaterdagavond was ik met de andere vrijwilligers naar een nachtclub geweest, waar er toch een andere sfeer hing.

Zaterdag 8 maart is het Vrouwendag. Maar vrijdag begon die eigenlijk al op het werk. Al mijn vrouwelijke collega's waren blij, want het was Vrouwendag. Iedereen wenst elkaar een fijne Vrouwendag, wat voor mij een beetje vreemd was. In Nederland vieren wij dat helemaal niet. Vervolgens moesten alle vrouwen naar de keuken, om daar Buuz (een Mongools pasteitje) te eten.

Na het werk werden we meegenomen naar het restaurant. Daar moesten alle vrouwen op de bank zitten en de mannen stonden er omheen. Behalve de directeur natuurlijk, die zat aan het hoofd van de tafel. Er was een grote taart, salades, fruit en worst. Uiteraard stonden er ook een paar flessen wodka en champagne op tafel. We werden bediend door onze mannelijke collega's. Het was echt heel bijzonder om mee te maken.

Een feest is hier geen feest zonder karaoke natuurlijk. De afdelingsmanager heeft nog een mooi Mongools liedje speciaal voor mij gezongen. En de directeur heeft zijn rap skills laten zien. Nog nooit een rappende karaoke zingende directeur meegemaakt! Ik heb op verzoek Celine Dion met 'My heart will go on' gezongen. Hilarisch!

Na het feestmaal, de karaokeshow en wat vodkaatjes verder zijn we naar Xtreme nightclub gegaan, waar Royal Tv weer een feestje hield. De directeur zat bezopen in een hoekje en de privé chauffeur ging uit zijn dak op de dansvloer.
Ik was de enige Westerling daar, maar ik voelde me echt een van hen. Net alsof ik aan het stappen was met mijn collega's in Nederland.

En opeens was het 3.00, einde feest dacht ik. Maar toen kwam de afterparty! Een afterparty in Mongolie gaat als volgt: Je gaat naar een goedkoop hotel met uitzicht op de gerghetto. Daar ga je met je vrienden nog wat biertjes drinken en sigaretjes roken. Dan schuif je de bedden tegen elkaar aan en ga je slapen. De volgende ochtend neem je nog even een noodles ontbijtje voor vertrek.

In eerste instantie zijn ik en mijn supervisor Aruika meegevraagd voor een Mongoolse afterparty met de directeur. Maar iemand die met de directeur was zat achter Aruika aan en zij was niet echt in hem geïnteresseerd. Dus zijn we met de cameraman, geluidtechnicus, en nieuws journalist meegeweest. Veel relaxer! Ik had eigenlijk ook niet zo veel zin om met de directeur op een hotelkamer te zitten. Klinkt toch een beetje raar. En daarbij als hij het kantoor binnenkomt, vraagt hij altijd een beetje norsig wat ik aan het doen ben.

De cameramen, geluidstechnicus en nieuwsjournalist zijn echt 10x leuker! Met de nieuwsjournalist heb ik over de karate filmsterren Chucky Chan en Bruce Lee gehad. En Chat Lee…. maar die kende ik weer niet. Toch handig hoor, dat ik ben opgegroeid met een grote broer. Ik heb ook verteld dat mijn broer op karate heeft gezeten en de zwarte band heeft, lekker hierover opgeschept!. En ik heb ook even een karate trap geshowd.

Daarna heb ik mijn beste woordje Mongools gesproken. Echt fantastische vinden ze dat als een paar woordjes spreekt. Volgens hen ben ik er heel erg goed in. Ze hebben mij nog een Mongools kinderliedje geleerd.

De volgende dag had ik afgesproken met de vrijwilligers om met hen opstap te gaan. Aangezien ik maar een paar uurtjes had geslapen na mijn feestavontuur met mijn collega's was ik wel erg gaar. Maar goed ik had afgesproken en aan de andere kant wilde ik ook ergens anders kijken. We zijn naar Iloft gegaan een discotheek in het centrum, waar iedereen top en trendy gekleed is. In het begin wel leuk om te zien. Maar ik miste daar wel sfeer het was zelfs een beetje grimmig. Het is echt kijken en bekeken worden. Ik voelde me ook wel een Westerling daar. Ik had ook het idee dat ze niet echt van Westerlingen houden. Het voelde niet echt warm aan.

We hadden bijna ruzie met een meisje. Zij had een kaartje van de garderobe gevonden en vond dat wij die moesten aannemen. Gelukkig met mijn werkervaring in de psychiatrie heb ik wat de-escalerende gesprekstechnieken toe kunnen passen en is ze ook weer snel weggegaan. Maar ze was erg intimiderend bezig.

Na een tijdje had ik het ook wel gehad. Ik was moe en zo heel leuk vond ik het ook weer niet. Dus heb ik een taxi gepakt naar huis. Van te voren de normale prijs afgesproken. In ieder geval dat dacht ik. De normale prijs is 3000 T. maar ik moest opeens einde van de rit 10.000 T. betalen. Dat is 3 x zo duur. Dus ik zeg tegen de taxichauffeur nee het is 3000 T. Misschien dacht hij dat ik niks van de prijs afweet en erg dronken was ofzo. Ik weigerde te betalen iets meer wil ik best geven, maar niet 3x het bedrag. Ik dacht als ik stellig blijf, gaat hij vast denken oké dat vrouwke kan je niet voor de gehouden. Ik wilde ook gewoon uitstappen, maar ik werd tegengehouden en de deuren gingen op slot en hij begon al te rijden. Ik wilde eigenlijk voet bij stuk houden en was ergens ook benieuwd waar hij naar toe zou rijden. . Maar toen dacht misschien is het die paar euro ook niet waard, ook al gaat het mij niet om het geld maar om het principe dat ik gewoon afgeperst wordt. En misschien is dit toch best gevaarlijk. Dus uiteindelijk heb ik betaald en gezegd dat hij 'bad karma' zal ontvangen. Hij keek me wel wat verbaasd aan toen ik dat zei. Ik ben toen snel naar binnen gegaan. De taxi is toen ook snel weggereden. Wat een pokke avond! En wat een contrast met de andere avond.

Ik heb in een weekend 2 verschillende kanten van de Mongolen gezien. Een hele warme, lieve , gezellige kant vs. een harde, grimmige, hatelijke kant.

Aankomend weekend ga ik de natuurlijke kant van Mongolie bekijken. Samen met Valerie en Nils zijn we van plan om naar het National Parc Terelj te gaan. Even uit de drukke vieze stad!