Surfen in Paradise!
Door: Celine Castel
Blijf op de hoogte en volg Celine
09 Juni 2014 | Filipijnen, Siargao Island
Gisteren ben ik aangekomen in Osaka, Japan en tot nu toe geen tijd gehad of te moe om aan mijn blog te werken. De afgelopen weken is het me niet gelukt om het rustiger aan te doen. Er is zoveel te zien en te beleven. Je wilt dan het maximale er uit halen. Een dag niks doen is een dag dingen missen. Deze kwaal is bekend bij meerdere reizigers. Gelukkig kan ik over een paar dagen lekker uitrusten in Nederland.
De laatste paar weken in de Filipijnen waren echt fantastisch! Ik heb echt zo genoten van het prachtige eilanden en de gezellige mensen. Je kan goed merken dat de Spanjaarden er vroeger geweest zijn. De Filipijnen voelt helemaal niet Aziatisch aan. Het was net of ik even in Caribien ben geweest. Hoe de mensen praten, lachen, dansen komt veel overeen met het Caribisch gebied.
De eerste week in de Filipijnen ben ik eerst naar de rijstvelden van Banaue geweest en daarna naar Oslob om daar met een groep toeristen en walvishaaien te zwemmen. Na mijn Zweedse reisgenoot gedag gezegd te hebben, vertrek ik in mijn eentje naar het eiland Bohol, waar ik 3 dagen de tijd had om dit eiland te verkennen. Maar 3 dagen, want ik had al een vlucht geboekt naar het surfeiland Sargao. Na 5 dagen intensieve surflessen en een middag eilandhoppen, had ik ook nog een 5- daagse boottrip op het eiland Palawan in de planning staan.
Na een relaxen boottocht van ongeveer 2 uur kwam ik aan in de haven van Bohol. Daar gelijk een jeepney gepakt naar Loboc, een mooi dorp aan een rivier. Ik verblijf daar in een lodge aan de rivier. Het is daar echt prachtig aan het water en de omgeving is mooi groen. Die dag heb ik niet zoveel gedaan. Alleen maar uitgerust aan het water en een deal gesloten met een motortaxi chauffeur voor de volgende dag om naar de Chocolate Hills te gaan en het plaatsje Anda, waar een prachtig strand op mij te wachten stond. Om 5.30 in de ochtend zou de chauffeur mij opkomen halen en zou hij mij voor zonsopgang naar de Chocolate Hills brengen. Vroeg was het wel, maar echt te moeite waard om deze heuvels bij zonsopgang te zien. Het was schitterend om deze bijzondere heuvels in een achtergrond met allerlei kleuren te bewonderen!
Vervolgens bracht de motorrijder me naar het plaatsje Anda en vroeg in de morgen kwam ik daar aan. Ik had dan 2 volle dagen om het plaatsje te verkennen. Anda is een super relax en niet toeristisch plaatsje met alleen maar local shops, geen Starbucks en McDonalds te bekennen. De Lonely Planet had gelijk, geen 100 m van mijn lodge was echt een prachtig idyllisch strand zonder lelijke resorts en massatoerisme. Het was net alsof ik in een paradijsje terecht was gekomen. Op strand waren er alleen maar Filipino's. Iedereen groet me en vraagt naar mijn naam en waar ik vandaan kom. Ik kom ook een groepje vrolijke jongens tegen die krabjes hadden gevangen en ze aan een touwtje aan het uitlaten waren. Deze nieuwsgierige aagjes moesten alles van mij weten. Waar ik vandaan kwam en waar mijn man en kinderen waren. Echt super grappig!
's Avonds ben ik naar restaurantje geweest met een Franse eigenaar. Daar zat ik met maar 6 andere backpackers, waaronder een Fins stel, die al bijna een jaar in Filipijnen waren en gestrand zijn in Anda. Ze zijn van plan om een hostel in Anda op te richten. Een super leuk stel! Zij waren hier ook toen de Tyfoon en aardbeving was en hebben geholpen Anda weer op te bouwen. Erg indrukwekkend.
De volgende morgen was het alweer mijn laatste dagje strand. Ik was nog geen 1 minuut op strand en ik word van alle kanten gegroet. 'Hello Celine, how are you?' Echt zo grappig. Ik ben nog niet eens een dag daar en iedereen weet mijn naam. Ik voelde me net een ster.
Helaas moest ik einde van de dag Anda alweer verlaten. Drie dagen Bohol was echt te kort! Ik had daar graag langer willen.
Op naar Siargoa Island, het eiland met de perfect golven om te surfen. Bij aankomst maar gelijk een surfinstructeur geregeld. Deze jongeman zou de volgende ochtend al om 6.00 op de stoep staan van mijn eerste surfles. En ja hoor, de volgende ochtend om 5.30 werd al op mijn deur geklopt. 'Surfles!' Dus hup bikini aan en gaan. Nog niet helemaal wakker stond ik een paar minuten later in het water. De avond ervoor was het ik met een paar Israeliers naar een reggae feest geweest. Dus echt veel geslapen had ik niet. Mijn surfinstructeurtje had al gehoord dat ik op het reggae feestje was geweest en ik kreeg al een beetje op mijn kop. 'no party, save energie for surf.' Na veel vallen en opstaan en liters zeewater geslikt te hebben, kon ik eindelijk einde van de les staan. Het is echt zo'n fantastisch gevoel. Het is net alsof je over het water vliegt. Dat smaakte naar meer, dus spreek weer met mijn surfinstructeurtje om 16.00 af. 'Eat, Sleep, Surf and be in good condition! Zo had hij meerdere one-liners zoals; 'Don't worry, worries wil kill you'. Zijn surfboard was kapot gegaan; 'Accident can happend'. Echt een geinig mannetje, zou hem zou als broertje willen hebben. Zodoende heb ik dus daar ongeveer 2 keer per dag 2 uur surfles gehad. Ik ging snel vooruit en promoveerde al snel naar een ander board en ging al naar de plek met de grote golven. Maar dat was echt te hoog gegrepen. Een nieuw board en hoge golven….. Al snel werd ik gespoeld en kreeg mijn nieuwe board op mijn lip. Met mijn dikke lip maar snel naar de wat kleinere golven.
Op het laatst kon ik echt niet meer. Surfen is leuk als je op je board staat en over het water glijdt. Maar je moet dan ook weer terug naar het punt om golven te pakken. Dus dat betekent veel peddelen. En als je te vroeg van je board pleurt, word je nog even lekker gespoeld door een paar grote golven.
Mijn surfinstructeurtje begon al te klagen dat ik te langzaam ben met peddelen. Ja hallo ik ben vijf dagen achter elkaar aan het surfen. Mijn spiertjes wilden gewoon niet meer.
Maar het surfen was geweldig. Gesurfd met zons- op- en ondergang, in de regen en zon en ook een keer met een mooie regenboog.
Naast het surfen heb ik nog een middagje eiland gehopt met een lief klein bootje. Deze eilandjes waren echt te mooi om waar te zijn. Echt onbeschrijfelijk! Het was zo surrealistisch! Abnormaal!
Na 5 geweldige dagen gehad te hebben op Cloud Nine (surfdorpje), was het weer tijd om te gaan. Ik had een boottrip geboekt op het eiland Palawan en moest een vlucht pakken naar het plaatsje Coron. Heb er over na zitten denken om de boottrip te cancelen. Dat is echt een nadeel als je iets van te voren boekt. Je zit er dan weer aan vast. Heb me voorgenomen om dit niet meer te doen. En gewoon als weer p het laatste moment beslissingen. Maar goed, met pijn in mijn hart neem ik afscheid van Siargoa. Ook op dit eiland had ik langer willen blijven en zal het surfen en mijn surfinstructeurtje erg missen. Ik denk dat dit eiland mijn favoriete plek is geweest. Als ik ooit terug ga naar de Filipijnen zal ik zeker weten weer naar Siargoa gaan.
En wat het surfen betreft is dit iets wat ik zeker als ik terug ben weer wil op gaan pakken!
In het volgend blog meer over de gezellige boottrip in Palawan!
De laatste paar weken in de Filipijnen waren echt fantastisch! Ik heb echt zo genoten van het prachtige eilanden en de gezellige mensen. Je kan goed merken dat de Spanjaarden er vroeger geweest zijn. De Filipijnen voelt helemaal niet Aziatisch aan. Het was net of ik even in Caribien ben geweest. Hoe de mensen praten, lachen, dansen komt veel overeen met het Caribisch gebied.
De eerste week in de Filipijnen ben ik eerst naar de rijstvelden van Banaue geweest en daarna naar Oslob om daar met een groep toeristen en walvishaaien te zwemmen. Na mijn Zweedse reisgenoot gedag gezegd te hebben, vertrek ik in mijn eentje naar het eiland Bohol, waar ik 3 dagen de tijd had om dit eiland te verkennen. Maar 3 dagen, want ik had al een vlucht geboekt naar het surfeiland Sargao. Na 5 dagen intensieve surflessen en een middag eilandhoppen, had ik ook nog een 5- daagse boottrip op het eiland Palawan in de planning staan.
Na een relaxen boottocht van ongeveer 2 uur kwam ik aan in de haven van Bohol. Daar gelijk een jeepney gepakt naar Loboc, een mooi dorp aan een rivier. Ik verblijf daar in een lodge aan de rivier. Het is daar echt prachtig aan het water en de omgeving is mooi groen. Die dag heb ik niet zoveel gedaan. Alleen maar uitgerust aan het water en een deal gesloten met een motortaxi chauffeur voor de volgende dag om naar de Chocolate Hills te gaan en het plaatsje Anda, waar een prachtig strand op mij te wachten stond. Om 5.30 in de ochtend zou de chauffeur mij opkomen halen en zou hij mij voor zonsopgang naar de Chocolate Hills brengen. Vroeg was het wel, maar echt te moeite waard om deze heuvels bij zonsopgang te zien. Het was schitterend om deze bijzondere heuvels in een achtergrond met allerlei kleuren te bewonderen!
Vervolgens bracht de motorrijder me naar het plaatsje Anda en vroeg in de morgen kwam ik daar aan. Ik had dan 2 volle dagen om het plaatsje te verkennen. Anda is een super relax en niet toeristisch plaatsje met alleen maar local shops, geen Starbucks en McDonalds te bekennen. De Lonely Planet had gelijk, geen 100 m van mijn lodge was echt een prachtig idyllisch strand zonder lelijke resorts en massatoerisme. Het was net alsof ik in een paradijsje terecht was gekomen. Op strand waren er alleen maar Filipino's. Iedereen groet me en vraagt naar mijn naam en waar ik vandaan kom. Ik kom ook een groepje vrolijke jongens tegen die krabjes hadden gevangen en ze aan een touwtje aan het uitlaten waren. Deze nieuwsgierige aagjes moesten alles van mij weten. Waar ik vandaan kwam en waar mijn man en kinderen waren. Echt super grappig!
's Avonds ben ik naar restaurantje geweest met een Franse eigenaar. Daar zat ik met maar 6 andere backpackers, waaronder een Fins stel, die al bijna een jaar in Filipijnen waren en gestrand zijn in Anda. Ze zijn van plan om een hostel in Anda op te richten. Een super leuk stel! Zij waren hier ook toen de Tyfoon en aardbeving was en hebben geholpen Anda weer op te bouwen. Erg indrukwekkend.
De volgende morgen was het alweer mijn laatste dagje strand. Ik was nog geen 1 minuut op strand en ik word van alle kanten gegroet. 'Hello Celine, how are you?' Echt zo grappig. Ik ben nog niet eens een dag daar en iedereen weet mijn naam. Ik voelde me net een ster.
Helaas moest ik einde van de dag Anda alweer verlaten. Drie dagen Bohol was echt te kort! Ik had daar graag langer willen.
Op naar Siargoa Island, het eiland met de perfect golven om te surfen. Bij aankomst maar gelijk een surfinstructeur geregeld. Deze jongeman zou de volgende ochtend al om 6.00 op de stoep staan van mijn eerste surfles. En ja hoor, de volgende ochtend om 5.30 werd al op mijn deur geklopt. 'Surfles!' Dus hup bikini aan en gaan. Nog niet helemaal wakker stond ik een paar minuten later in het water. De avond ervoor was het ik met een paar Israeliers naar een reggae feest geweest. Dus echt veel geslapen had ik niet. Mijn surfinstructeurtje had al gehoord dat ik op het reggae feestje was geweest en ik kreeg al een beetje op mijn kop. 'no party, save energie for surf.' Na veel vallen en opstaan en liters zeewater geslikt te hebben, kon ik eindelijk einde van de les staan. Het is echt zo'n fantastisch gevoel. Het is net alsof je over het water vliegt. Dat smaakte naar meer, dus spreek weer met mijn surfinstructeurtje om 16.00 af. 'Eat, Sleep, Surf and be in good condition! Zo had hij meerdere one-liners zoals; 'Don't worry, worries wil kill you'. Zijn surfboard was kapot gegaan; 'Accident can happend'. Echt een geinig mannetje, zou hem zou als broertje willen hebben. Zodoende heb ik dus daar ongeveer 2 keer per dag 2 uur surfles gehad. Ik ging snel vooruit en promoveerde al snel naar een ander board en ging al naar de plek met de grote golven. Maar dat was echt te hoog gegrepen. Een nieuw board en hoge golven….. Al snel werd ik gespoeld en kreeg mijn nieuwe board op mijn lip. Met mijn dikke lip maar snel naar de wat kleinere golven.
Op het laatst kon ik echt niet meer. Surfen is leuk als je op je board staat en over het water glijdt. Maar je moet dan ook weer terug naar het punt om golven te pakken. Dus dat betekent veel peddelen. En als je te vroeg van je board pleurt, word je nog even lekker gespoeld door een paar grote golven.
Mijn surfinstructeurtje begon al te klagen dat ik te langzaam ben met peddelen. Ja hallo ik ben vijf dagen achter elkaar aan het surfen. Mijn spiertjes wilden gewoon niet meer.
Maar het surfen was geweldig. Gesurfd met zons- op- en ondergang, in de regen en zon en ook een keer met een mooie regenboog.
Naast het surfen heb ik nog een middagje eiland gehopt met een lief klein bootje. Deze eilandjes waren echt te mooi om waar te zijn. Echt onbeschrijfelijk! Het was zo surrealistisch! Abnormaal!
Na 5 geweldige dagen gehad te hebben op Cloud Nine (surfdorpje), was het weer tijd om te gaan. Ik had een boottrip geboekt op het eiland Palawan en moest een vlucht pakken naar het plaatsje Coron. Heb er over na zitten denken om de boottrip te cancelen. Dat is echt een nadeel als je iets van te voren boekt. Je zit er dan weer aan vast. Heb me voorgenomen om dit niet meer te doen. En gewoon als weer p het laatste moment beslissingen. Maar goed, met pijn in mijn hart neem ik afscheid van Siargoa. Ook op dit eiland had ik langer willen blijven en zal het surfen en mijn surfinstructeurtje erg missen. Ik denk dat dit eiland mijn favoriete plek is geweest. Als ik ooit terug ga naar de Filipijnen zal ik zeker weten weer naar Siargoa gaan.
En wat het surfen betreft is dit iets wat ik zeker als ik terug ben weer wil op gaan pakken!
In het volgend blog meer over de gezellige boottrip in Palawan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
