Royal Tv en Wodka

De eerste paar dagen bij Royal Tv verliepen erg stroef. Mijn collega's zijn erg timide en durven en/of kunnen geen Engels praten. Ze durven zich niet eens voor te stellen of gedag te zeggen. Ik werd weinig gecommuniceerd. Vaak wist ik niet waar mijn collega's waren. Gelukkig na een avondje in de pub met wat wodka ging de omgang met mijn collega's wat soepeler.
Om nou te zeggen dat ik gelijk de eerste dag in een warm bad terecht ben gekomen…. neee. Het bad moest even op temperatuur komen.

De eerste dag heb ik kennis gemaakt met de directeur, manager, mijn supervisor en mijn collega's. Of nou ja kennisgemaakt……
Azaa van Project Aboard kwam mij de eerste dag ophalen bij het gastgezin. Zij liet me gelijk zien welke bus ik moet nemen en welke halte ik eruit moet. Zij ging mee om mij te introduceren.

We moesten ons eerst melden bij de manager. Daar werden wat vragen gesteld zoals wat mijn achtergrond is etc. Het is de bedoeling dat ik de eerste vier weken bij afdeling entertainment zit en daarna vier weken bij het nieuws.

Vervolgens word mijn supervisor van afdeling Entertainment gebeld. Een jonge vrouw komt binnen met een grote zonnebril op. Zij is journalist en presentatrice van verschillende shows. Ze kijkt me amper aan en neemt ons mee naar afdeling Entertainment. Ik krijg een plek aangewezen. Iedereen op de afdeling durft amper naar me te kijken, gedag te zeggen of laat staan zich voor te stellen. Ik vraag aan Azaa of het in Mongolie gebruikelijk is om je voor te stellen door een hand te geven. Ik dacht misschien gaat het in Mongolie wel heel anders. Misschien dat daarom niemand zich voorstelt. Maar het blijkt gewoon hetzelfde te zijn als in Nederland.
Azaa wenst me veel plezier en vertrekt. Mijn supervisor is dan ook opeens verdwenen.

Daar zit ik dan op stoel achter het bureau. De andere collega's zijn druk over mij aan het praten en aan het giebelen met hun rode verlegen hoofdjes, maar iets tegen mij zeggen ho maar. Er word HipHop muziek gedraaid en een jongen trekt zijn trui uit en staat in zijn hemd te dansen. Er word een beetje stoer gedaan, wat op zich wel grappig is.

Na een tijdje komt mijn supervisor terug en stelt me voor aan de anderen. Vervolgens wil de directeur graag kennis met mij maken. Hij wil graag dat ik iedereen bij Royal Tv Engels ga leren en of ik hen Nederlandse programma wil laten zien, om zo inspiratie op te doen voor nieuwe programma's.

Tijdens de lunch hebben we het over het uitgaansleven in Ulaanbaatar en plannen die avond nog een karaoke avondje. Maar wanneer mijn werkdag erop zit wordt er bijna geen gedag gezegd en niks afgesproken over de karaokeavond.

Ik kon echt geen hoogte van ze krijgen. Vinden ze het nou leuk dat ik er ben? Of liever niet? Of zijn ze zo timide?

De volgende dag word ik wat hartelijker ontvangen. Er word tegen mij gepraat en facebookvriendschappen worden gesloten. En ik word meegenomen naar de make-up. Van een collega krijg een heerlijk glaasje paardenmelk bier, wat echt niet te zuipen is! Maar ja je moet een slokje nemen anders is het onbeleefd. Dus dat doe dan ook en dan zeg je met een geforceerde glimlach 'Nice'.

Ik krijg de opdracht om roddels op internet te zoeken over onder andere Justin Bieber. Nooit gedacht dat ik me nog in het leven van Justin Bieber zou verdiepen! Wat een trieste jongen is het toch!

Voor de rest heb ik aan mijn supervisor wat nederlandse programma's laten zien. Het moesten reality programma's zijn. Ik heb verschillende programma's laten zoals Boer zoekt vrouw, Jouw vrouw Mijn vrouw, Utopia. Ze vond het wel interessant. Maar of ze er ook echt iets mee gaat doen was niet duidelijk.

Op donderdag was mijn supervisor vrij. Maar gelukkig kon ik met een jongen meelopen van de montage. Hij had 3 jaar in London gewoond, dus hij sprak gelukkig Engels. Ik mag met hem die middag mee om een item over auto's te filmen. Maar uiteindelijk gingen de auto's niet door en werd het een reclamefilmpje over een kinderdagverblijf.
Na de opname van het reclamefilmpje vraagt hij of ik hem mee wil helpen met het maken van een korte Mongoolse actie film. Natuurlijk wil ik dat! Hartstikke blij mee!
Hij verteld ook dat hij muziekproducer is en muziek opneemt in de studio van verschillende bands.

Einde van mijn werkdag word ik uitgenodigd om 's avonds mee te gaan naar een verjaardag van een collega, de chauffeur. Daar zeg ik uiteraard geen nee tegen.
We zouden in eerste instantie naar de karaokebar gaan, maar omdat iedereen de volgende morgen op tijd op moest, zijn we naar de dichtstbijzijnde pub gegaan. En wat was het gezellig! Onder een genot van wodka en mongoolse bier heb ik gezellig kunnen kletsen met mijn supervisor en met de jongen van de korte film. Een collega wilde me wel een keer het platteland laten zien. Een andere collega wilde me meenemen naar de Sjamaan. Ik moest 3 glazen wodka drinken uit respect voor de jarige job. Dus dat heb ik gedaan en nog 1,5 pullen Mongoolse bier en dat op een nuchtere maag.
De jarige job liet mij zijn foto's zien op zijn telefoon. Het werd allemaal wat later dan verwacht en zijn vrouw Hani belde al waar hij bleef.
Ik kwam er achter dat mijn collega's zingen en rappen in een hiphopcrew. Dat verklaarde de kleine hiphop optreden op de eerste dag!
Ze hebben me keurig netjes thuis gebracht. Het ijs was vanaf dat moment gebroken! Heb een gezellige avond gehad!

Alleen de nacht verliep minder gezellig. Ik was al een paar dagen niet lekker en natuurlijk na al die wodka en bier was ik die nacht ziek geworden. Na het bezoek aan de toilet stond gelukkig mevrouw Tseso voor mij klaar met een flesje water. Echt super lief! En haar dochter, die arts is, kwam ook even kijken hoe het met me ging.

De volgende dag wat brak naar mijn werk gegaan. Mijn supervisor zag er ook niet al te best uit. En de jarige job had een grote wond op zijn hoofd, want hij was gisteravond na al die wodka uitgegleden. Hilarisch! Gelukkig kon hij er ook wel om lachen. Die chauffeur is trouwens niet verlegen. Met wat gebarentaal kunnen we wel goed communiceren.

De directeur kwam ook even langs maar keek wat minder blij. Hij vroeg zich af wat ik al gedaan had en hoe het met de Engelse les zat. Hij wilde dat ik die dag om 17.00 Engelse les ging geven. Ja maar hoe? Ze zijn veel te verlegen om te spreken. Hoe ga ik ze uit hun gerretje lokken? Maar goed, ik heb een mooi lesje klaar liggen. Gelukkig is de les verplaats naar de maandag, omdat mijn supervisor een interview moest houden. Dat kwam na een avondje wodka wel heel goed uit!